Δευτέρα 2 Ιουνίου 2008

Προσοχή στο γορίλλα...

6 σχόλια:

Έλατο Χελιδόνι είπε...

Έγραψα το παλιά δαμέ: http://aniperthetosanaidiskoliai.blogspot.com/2008/02/blog-post.html

Όι πέ μου, έν μοιάζει του Χατζή?

Χάρος είπε...

Σωστός ο κύριος. Έκαμε μου πολλήν εντύπωση. Οι καλαμαράες ώρες ώρες κλέφτουν τζαι εν νώθουν. Οι στίχοι εντομεταξύ εν μεταφρασμένοι ακριβώς, ήβρα το κάπου μες το ίντερνετ μεταφρασμένο στα αγγλικά. Τζαι όντως πελλέ, εν τέλλια ο Χατζής. Στο νάκκο τσας πιο εμφανίσημο αλλά εν πολλά ο ίδιος.

Έλατο Χελιδόνι είπε...

Αθυμούμαι έβαλα τζιεγώ τον συγκάτοικο μου να μου πεί την ιστορία για να δώ αν λαλεί τα ίδια. Ο θηβαίος εν που τους καλούς. Αν συγκρίνεις τους άλλους που κλέφτουν τζιαι λαλούν οτι εν δικά τους. Μόνο ψέφτικα κοτσιάνια έμεινε να φκάλουν.

Ρε, τζίντο τραούδι σας που λαλεί
"Πόσα χρειάζεται η καρκιά νάβρει μιλιά να μιλήσει
Πρέπει ο λόος να τζιλήσει" ηχογραφήσετε το? Πού μπορώ να το έβρω?

Joshoua είπε...

Εν τζιαι έκλεψε το ρε ο άνθρωπος..
Εν διασκεύη που το έκαμε.
Ο Θηβαίος εμεγάλωσε σε τσίρκο (φορ δε ρέκορντ).Το τραούδι εν μια που τες επιρροές του.
Κλέψιμο είναι να το πίαεις, να το αλλάξεις λλίο τζιαι να μεν αποδίδεις τα απαραίτητα δικαιώματα (λέγε με Φοίβος,Καρβέλας κλπ)
Έννε;

Χάρος είπε...

Εν το ηχογραφήσαμε ποττέ. Απλά υπάρχουν οι στίχοι τζιαμέ.

Για το γορίλλα απλά πιστεύκω πως εν καλά να ξέρει ο κόσμος το πρώτο κομμάτι τζαι ότι εν διασκευή. Εν έχω το δίσκο του Θηβαίου για να ξέρω αν έβαλε καμμιά σημείωση πάνω ή κάτι. Συμφωνώ πάντως, κλέψιμο εν τούτο όπως το λαλείς. Αλλά τζαι τούτοι οι καλαμαράες ώρες ώρες διουν της διασκευής μες τα φκια. Άλλοι λλιόττερο τζαι άλλοι παραπάνω.

Joshoua είπε...

Όντως.
Παλία η διασκεύη ήταν να χρωματίσεις τζιαι να αποδόσεις διαφορετικά ενα κομμάτι που σε επηρέασε ή που απλά αρέσκει σου. Γενικά κάτι που νομίζει ένας τραουδιστής ότι πρέπει να το πεί με τον δικό του τρόπο,αφού το είπε κάποιος άλλος πριν που τζίνο.
Γενικά η διασκεύη κάποτε ήταν μεγάλο ρίσκο, τζιαι μεγάλη μαγκία για κάποιον που την επετύχενε.
Ο Σαββόπουλος άφηκε μεγάλη φήμη πίσω του για τον "Παλίατσο και Ληστή" (All along the Watchtower - Bob Dylan) αλλα μετά εκράχτηκε που έκαμε ολόκληρο σιντί με διασκεύες (Το Ξενοδοχείο).
Στην σύγχρονη μουσική, απλά ότι έβρουν ομπρός του πίαννουν το τζιαι ξαναπουλούν το.
Η μουσική όμως εν τζιαι εν κουπέπια που εννα τα ξαναβράσεις τζιαι να τα ξαναφάεις.
Με τον τρόπο που λειτουργούν σήμερα η διασκεύες, εν απλά λεηλασία της δουλείας κάποιου άλλου ή στην καλύτερη περίπτωση, εκμετάλλευση τζιαι ξεζούμισμα της επιτυχίας κάποιου άλλου.
Που τούτο το μάτι,συμφωνώ :-)